Houtstook binnen scouting

Educatieve waarde

De basis van Scouting is actief samenspel, geïnspireerd op het buitenleven, waarbij een bijdrage wordt geleverd aan de vorming van de persoonlijkheid.
Het leren omgaan met de natuur, primitief kamperen, en stoken en koken op vuur zijn onlosmakelijk verbonden met het Scoutingprogramma. Dit draagt niet alleen bij aan het begrip van de verbindende waarde van natuurelementen, maar ook aan het ontwikkelen van veerkracht, zelfstandigheid van de
leden en respect voor de natuurlijke omgeving.
Zelfredzaamheid in de natuur is de ultieme uitdaging waar we met de leden stap voor stap naartoe werken. Het stoken van een houtvuur is noodzakelijk om te kunnen overleven in de natuur. Het leren en oefenen is dus ook nodig, hiervoor bestaat geen alternatief. Vuur maken leer je niet uit een boekje, het gebruik van gas of ethanol is geen alternatief. Het gaat om een houtvuur maken in de natuur met de middelen die aanwezig zijn.
Het je zelf kunnen redden in de natuur geeft kinderen zelfvertrouwen. Dit zelfvertrouwen, de basis vaardigheden en vindingrijkheid die wordt ontwikkeld om te overleven in de natuur, zorgt ook voor zelfredzaamheid in de maatschappij.
 
Hierbij sluiten we aan bij de ontwikkeling die kinderen en jongeren doormaken. Deze opbouw wordt de doorlopende leerlijn genoemd. Per activiteitengebied biedt Scouting leuke, leerzame en uitdagende activiteiten om spelenderwijs steeds meer te leren. Dit is vastgelegd in de progressiematrix. Dit leren maakt Scouting zichtbaar met insignes. Deze verdienen de leden als ze hebben aangetoond dat ze bepaalde kennis en vaardigheden bezitten. De jongste leden leren bijvoorbeeld dat vuur gevaarlijk is en je er niet te dicht bij moet zitten. De oudste leden kunnen een vuur op verschillende manieren aanmaken, beheersen en ook weer uitmaken. Hierbij ligt de nadruk op schoon stoken en zij kunnen dit leren aan jongere leden. Zo zijn er insignes voor koken op vuur, primitief vuur aanmaken maar ook voor brandpreventie en blussen.

Beperken effecten voor leden en omgeving

Houtstook is niet vrij van gevaren. Op Scouting leren de leden over deze gevaren. Zo is er verbrandingsgevaar, gevaar van (overslaande) brand, maar ook impact van stoken op mens en milieu komt aan bod. Kinderen bij Scouting leren op jonge leeftijd al de risico’s van vuur. Dit begint bij niet te dicht bij het vuur komen in verband met de hitte en rook. Als leden wat ouder zijn gaat het over vuur maken zonder overlast en met minimale impact op mens, milieu en omgeving en het vuur gebruiken
als warmtebron om bijvoorbeeld te koken. Bij Scouting leren we onze leden nu technieken om schoon te stoken waardoor er minder overlast is voor de mens, milieu en omgeving. Ook houden we rekening met de weersomstandigheden zodat er minder overlast voor de omgeving is.
Hierbij maken we gebruik van de Stookwijzer.

100% rookvrij vuur bestaat niet. Kinderen leren over de schadelijke effecten van rook, en hoe ze hier rekening mee kunnen houden door rook te beperken, maar bijvoorbeeld ook door uit de wind aan de goede kant van het vuur te zitten en voldoende afstand te houden. Voor kinderen zelf is het overigens
overduidelijk dat rook in de ogen of inademen niet prettig is. Houtstook is een essentieel onderdeel in het Scoutingprogramma. Door de veelzijdigheid van het
Scoutingprogramma is het aantal keren per jaar dat houtstook onderdeel is van het programma maar klein. Met de aandacht voor het beperken van rook en de schadelijke effecten daarvan is de blootstelling van onze leden en onze omgeving (buren) aan schadelijke rook zeer beperkt.

Overlast

Uiteraard kan het soms zo zijn dat ondanks onze zorgvuldigheid er toch overlast wordt ervaren door houtstook. Mocht dit het geval zijn vragen wij u om contact met ons op te nemen zodat wij samen een oplossing kunnen bedenken.